เจ้าที่ดินแบบศรีธนญชัย กับการเก็บภาษีที่ดิน เพื่อลดความเหลื่อมล้ำและกระจายอำนาจ

Summary

• ประมวลกฎหมายที่ดิน ปี 2497 เคยให้ความสำคัญกับการลดความเหลื่อมล้ำ โดยกำหนดการถือครองที่ดินตามประเภทการใช้งาน เพื่อไม่ให้เกิดการสั่งสมจนมีใครบางคนกลายเป็นเจ้าที่ดิน แต่แนวคิดนี้ถูกทำลายลงยุค จอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์
• ‘พระราชบัญญัติภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้าง พ.ศ. 2562’ ที่มีเกณฑ์ภาษีที่ดินการเกษตร 0.01-0.1 เปอร์เซ็นต์ แต่หากเป็น ‘ที่รกร้างว่างเปล่า’ ต้องเสียในอัตราสูงสุดคือ 0.3-0.7 เปอร์เซ็นต์ - ยิ่งมีที่ดินมาก ก็ไม่ต้องเสียภาษีมาก
• ในประเทศตะวันตก มีการควบคุมการถือครองที่ดินด้วยกฎหมายและภาษี ทำให้พวกเจ้าที่ดินทั้งหลายมีภาระมากพอที่จะไม่เก็บที่ดินไว้มากนักหากไม่เกิดผลทางเศรษฐกิจ